Type-examen op scholen

28 mrt 2018

Voordat je leert typen gaat er heel wat oefenen aan vooraf, voordat je een type-examen op school mag gaan maken. Ik heb het al vaker gezegd. Typen is niet moeilijk, maar het is “de kracht van het herhalen”. Een uur typen op school of op locatie in Rosmalen en daarnaast is het advies om geregeld te oefenen. Ongeveer 3 tot 4 keer in de week een half uur. Na 10 weken typeles heb je de mogelijkheid al om je examen te maken. In de typelessen vinden ze het altijd super gezellig en leuk om samen met hun vrienden, vriendinnen of klasgenootjes te leren typen. Maar thuis is het vaker wat lastiger, je moet goed plannen, naast je huiswerk en je sportactiviteiten. En dan willen ze natuurlijk ook nog eens afspreken en valt dan niet altijd mee. De groepslessen op school of op locatie stimuleert de kinderen om door te zetten, ze willen niet verschut staan bij hun vrienden of vriendinnen en zogen ze er wel voor dat hun typewerk af is.  Ook thuis ontvangen ze positieve stimulatie via de mail van mij om door te gaan of ze krijgen een herinnering dat ze nog moeten typen en voordat je het weet zijn we zover voor het type-examen.

Proefexamen voor typecursus

Hoe werkt dat nou een proefexamen voor typecursus op school. Een proefexamen is een goede voorbereiding voor het type-examen. Dan weten de kinderen wat ze te wachten staat en zijn ze niet meer zo zenuwachtig. Als je minimaal 100 aanslagen per minuut kan typen, wordt er in negende les al gemeld dat je je proefexamen mag gaan maken. Zodra de kinderen in de klas komen krijgen ze eerst wat drinken en wat lekkers, eerst even ontspannen, want een proefexamen is echt heel spannend voor de kinderen. Al roep ik dat dat niet hoeft, dat het meer om te kijken is of de week erop of daarop je type-examen kan gaan maken en je weet wat je te wachten staat. En mocht het niet lukken, ik ga door totdat mijn cursisten het halen. Ik laat ze niet vallen, daar hebben ze te veel voor geoefend. (onderstaande foto is van de diploma uitreiking op KC Het IJzeren kind in Hintham.

Type-examen

De kinderen komen bij een type-examen meestal luidruchtig binnen. De ander is weer stil door de spanning. Eerst gezellig wat ontspannen even kletsen, wat drinken, koekje erbij en dan zie je iedereen inloggen en komen ze met vragen (ook al weten ze het antwoord) maar is echt door de zenuwen. Ik hou mijn praatje en vertel weer dat ze echt niet zenuwachtig hoeven te zijn. Want lukt het niet door de zenuwen, dan doe je het gewoon nog een keer. Geen enkel probleem bij TYPE-UNIEK. De kinderen moeten 7 tot 15 minuten stil zijn, wachten totdat iedereen is geslaagd. Op die momenten hoor je alleen het klikken van de toetsen en verder is het muisstil.

Gespannen kopjes, rode wangen en oren en soms trilhanden, maar de kinderen typen door met focus op het beeldscherm, want spiek je dan is een fout zo gemaakt, want dat wordt nu niet meer in het rood aangegeven en lees je er snel overheen. Zie je wel wat je fout typt, dan verbeter je dat met je backspace toets en type je daarna de juiste letter. Maar… dat gaat wel van je type-aanslag af. Maak je een fout dan moet je 2 handelingen verrichten omdat te corrigeren. Maak je er 10 moet je ruim over de 100 kunnen typen, want je mag maar 2% aan fouten maken. Best pittig voor de basisschoolleerlingen. Zijn ze geslaagd voor hun typediploma, dan mag de hele school meegenieten van het kabaal wat wij dan produceren en gaan we door naar de typediploma-uitreiking.

Typediploma uitreiking

Wat hebben de kinderen hard gewerkt en dat blijkt vaak wel uit de resultaten. Volwassen aanslag (boven de 145) zie ik voorbij komen met uitschieters over de 200 en dan nog met 100% nauwkeurigheid. Dat verdiend aandacht. Niet van: we schrijven een typediploma uit en bedankt, of doe je examen online ben je geslaagd dan mag je je diploma uitprinten. Neeeeeee daar ben ik te trots voor en te persoonlijk. Je bouwt toch iets mooi op met de kinderen. Op alle mijn cursisten ben ik super trots en dan verdienen ze een mooie type-diploma met een presentje. We prikken een datum en daar mogen de ouder(s), verzorger(s), broertjes en zusjes uiteraard bij aanwezig zijn en vaak zie je ook nog Opa’s en Oma’s. Foto’s worden er gemaakt en sommigen filmen dan weer, zo leuk. De kinderen zie je stralen en ze genieten enorm. Hierin zijn we uniek, geen één type-opleider uit deze regio doet het op deze manier. Toch fijn dat je je zo kan onderscheiden. Voor mij een kleine moeite, voor de kinderen een groot plezier en daar doe je het voor.

Liefs, Angelique – Type-Uniek